ترجمه ونداد زمانی
گاندی هر روز ساعت ۴ صبح بیدار می شد و تا نیمه شب که سر به بالین می گذاشت مدام می پرسید ساعت چند است. او همه برنامه های روزانه اش را درست سرساعت انجام می داد. عقربه های ساعت جیبی انگلیسی اینگروسل وی نیز پس از شلیک سه گلوله درست در ۵:۱۲ بعداز ظهر٬ به همراه گاندی از حرکت باز ایستادند.
گاندی عبایی که به تن داشت جیب نداشت و ساعت را با سنجاق و نخ به
لباسش می دوخت. وقتی هم که از او می پرسیدند چرا این ساعت
انگلیسی را آن هم در حین مبارزه با انگلیسی ها همراه داری می گفت که مخالفتم مسیر
وهدف دارد. من مخالف پارچه انگلیسی ها هستم ولی مخالف نژاد یا تکنولوژی انگلیسی ها
نیستم.
گاندی از همان شروع مبارزه ملی اش برای استقلال هند از مکتب و باوری
به نام » امانت
داری» پیروی می کرد. او معتقد بود که کل حیات و همه فرصت ها و دارایی ها و
استعدادهای انسانی در حکم یک امانت است و نباید کوچکترین اتلافی صورت بگیرد. تعهد
و انظباط و سخت گیری اش در استفاده از وقت تا سر حد هدر ندادن یک دقیقه در زندگی
نیز از همین باور نشات می گرفت.
تمام فعالیت روزانه گاندی برنامه ریزی شده بود و با وسواس تمام همه
آنها را سر وقت انجام می داد. او حداقل ۵۰ نامه در روز برای مناسبت های مختلف و
حتی در جواب نامه های مردم می نوشت. بسیاری از نامه هایش با این جمله تمام می شد
که وقتی که برای این نامه گذاشتم بیشتر از مقداری است که می بایست و خداحافظ.
نکته اساسی که گاندی را در برابر فرهنگ و رفتار عمومی ملتش قرار می
داد این بود که هندوستان و مذهب هندوئیسم رابطه اش با زمان و ساعت و دقیقه با
دیدگاه غربی فرق داشت. هندوئیسم بیشترین دلمشغولی اش با بی نهایت و جاودانگی روحی
و فلسفی است و در این میان در ذهن یک هندو دقایق جای مهمی را اشغال نمی کند.
با وجود تاثیر بی نظیر تلاش های گاندی برای سربلندی هندوستان، نمی شود منکر این تناقض رفتاری بین گاندی و ملتش بود. تناقضی که یکی از نویسندگان هند درباره اش می نویسد: ملتی که از یک کلمه برای مفهوم دیروز و فردا استفاده می کند را نمی توان مقید زمان ساخت.
سلام
چقدر عالی بود این نوشته و با وجود اینکه کوتاه بود چه شناخت خوب و دقیقی می داد از ملت هند و باورها و فرهنگشون و رهبرشون گاندی!
حظ کردم حقیقتا و دست شما درد نکنه واقعا.
یک چیز دیگه راجع به برجستگی ساعت توی این پست به نظرم رسید و اونم اینکه من یاد عزیز نسین افتادم و داستان ساعتش!
ممنون. لطف دارین. خوشحالم که پسندیدید.
شاید گم کردن زمان، همان بخش گمشدۀ تاریخ مشرق زمین باشد.
سلام
مطلب جالبی بود . در مورد گاندی زیاد شنیده بودم اما صفت وقت شناسی اش مطلب جدیدی بود . ممنون
مرسی. خوشحالم که مورد پسندتان بوده. پیروز باشید.